کد خبر: ۱۰۸۴۲
۲۸ آبان ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۰

نظم و اخلاق از اثرات ورزش کردن علی عبدی

علی عبدی می‌گوید: اول از همه مبارزه و قهرمانی را دوست دارم. دلم می‌خواهد عناوین جهانی این رشته را به دست بیاورم. بعد از آن دلم می‌خواهد باشگاهی تأسیس کنم و مربیگری کنم.

خوش‌بیان، پر‌انرژی و کمی بازیگوش است، مثل اکثر بچه‌های این نسل. ۱۰‌سال دارد و از سه سال پیش به‌سراغ ورزش کاراته رفته است. در این مدت موفق شده است انواع مدال‌های رنگی را به گردن بیندازد و تا کمربند سبز به پیش برود.

علی عبدی دانش‌آموز کلاس چهارم مدرسه امام‌جعفر‌صادق (ع) و ساکن محله امیرالمؤمنین(ع) است و بیش از هرچیز رؤیای قهرمانی و مربیگری را در سرمی‌پروراند.

 


- از چه زمانی کاراته را شروع کرده‌ای؟

سه‌سال پیش دوستم به کلاس کاراته می‌رفت و من هم به ورزش‌های رزمی علاقه بسیار داشتم. همراه او به یکی از جلسات تمرینش رفتم؛ بعد از آن بود که من هم ثبت‌نام کردم.اولین مسابقه دو سال پیش بود که در آن، مقامی به دست نیاوردم. بعد از آن اسفند‌۱۴۰۲ مقام دوم وزن منفی ۲۴‌کیلوگرم را در رده سنی خردسالان مسابقات استانی سبک آشی‌هارا کسب کردم. در مسابقات استانی و کشوری دیگر هم مقام آوردم.

- چرا در مسابقه اول موفق نبودی و بعد از آن عملکردت بهتر شد؟

اولین‌باری که در مسابقات شرکت کردم، خیلی استرس داشتم. آن‌بار هیچ تجربه‌ای از فضای مسابقات نداشتم، ولی در مسابقات بعدی با اعتمادبه‌نفس و آمادگی بیشتری وارد میدان مبارزه می‌شدم. البته در کاتا (حرکات نمایشی) بهتر از مبارزه نتیجه گرفته‌ام.

- باارزش‌ترین عنوانی که به دست آورده‌ای، کدام است؟

سال گذشته در جشنواره فدراسیون کاراته سبک کیوکوشین‌کای شرکت کردم و موفق شدم مدال طلای وزن منفی ۲۵‌کیلوگرم را کسب کنم.

- الگوی تو در این رشته ورزشی چه کسی است؟

مربی‌ام، غلامرضا سعادتی که الگوی بسیار خوبی برای ورزش و اخلاق است.‌

- می‌خواهی در این ورزش به کجا برسی؟

اول از همه مبارزه و قهرمانی را دوست دارم. دلم می‌خواهد عناوین جهانی این رشته را به دست بیاورم. بعد از آن دلم می‌خواهد باشگاهی تأسیس کنم و مربیگری کنم.

- از محله‌ات بگو؛ چه چیز ش برایت جذاب‌تر است؟

بودن در‌کنار دوستانم را خیلی دوست دارم، وگرنه محله ما امکانات خاصی ندارد. از همه بیشتر دلم می‌خواهد اینجا شهر بازی داشتیم و می‌توانستم با دوستانم به آنجا برویم و خوش بگذرانیم.

- به خاطر تو کسی از دوستانت کاراته‌کا شده است؟

اکثر دوستانم سراغ ورزش ژیمناستیک رفته‌اند و عده دیگری هم اصلا ورزش حرفه‌ای نمی‌کنند؛ بعضی هم می‌گویند وقت ورزش نداریم.

- خود تو چقدر از وقتت را برای ورزش می‌گذاری؟

هفته‌ای چند‌جلسه به تمرین و یادگیری می‌پردازم. آن‌قدری نیست که بگویم خیلی مشغول هستم. به نظر من، اختصاص این وقت، به چیز‌هایی که یاد می‌گیری، می‌ارزد.

- چه چیز‌هایی یاد می‌گیری؟

جدا از حرکات ورزشی، نظم و اخلاق را آموزش می‌بینیم؛ مثلا احترام به بزرگ‌تر‌ها و برنامه‌ریزی برای اجرای بهتر کارها.

- خودت از این برنامه‌ریزی و نظم که یاد گرفته‌ای، استفاده کرده‌ای؟

قصد دارم جزء‌۳۰ قرآن کریم را حفظ کنم؛ تا الان نیمی از آن را از بر کرده‌ام.


* این گزارش دوشنبه ۲۸ آبان‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۱ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44